Kaarsen maken

Wij zijn sinds de begrafenis van Jelle, ware grootgebruikers van kaarsen geworden. Bij zijn grafje hebben we een lantaarntje staan en daar brandt eigenlijk nonstop een kaarsje, 2 grote kaarsen in de week, zetten we bij hem neer.

Eerst gooide ik die restjes maar weg maar inmiddels verzamel ik de stukken en vandaag bracht de postbode me 3 meter lont. Ik ga eens proberen of het lukt om al die stukken om te smelten en nieuwe kaarsen te maken want er blijft vaak toch behoorlijk wat over.

Ik verzamelde:

Reststukjes van de kaarsen
Lege melkpakken

Lont

Satestokjes

Pan, litermaat en zeefje

Als eerste heb ik alle restjes op een oude krant gegooit, peuterde er de stickertjes af die nog onderop zaten en het metalen stukje dat het lontje vasthoud.

Daarna gooide ik alle blauwe stukken als eerste in de pan en verwarmde ik op een laag vuurtje tot alles gesmolten was.

Zeven om alle lontrestjes, steentjes etc er uit te halen en door het zeefje, in een litermaat geschonken, dat maakt het wat makkelijker om het in een melkpak te gieten.

Die melkpakken had ik natuurlijk goed omgespoeld, daarna op de juiste hoogte doorgeknipt en in de bodem een klein gaatje geprikt en het lontje doorgeprutst. Even afgeplakt met tape en daarna door de bovenkant van het pak, een sateprikker gedaan om het lont aan vast te knopen. Zo blijft het redelijk strak in het midden hangen. Hierna het gesmolten kaarsenvet in de melkpakken gieten en nu maar wachten tot het gestolt is. Duurde overigens langer dan ik had gedacht (of ik ben gewoon ongeduldig, kan ook)

 Pannetje schoongemaakt, er was wat zand in neergeslagen, dat eruit geveefd met een stukje keukenpapier en daarna de witte stukken gesmolten.

Terwijl ik dit logje tik, staan de laatste witte stukken (met een klein beetje roze en beige) te wachten tot het blauw gestolt is zodat ik er nog wat bovenop kan gieten tot het melkpak vol zit. Ik heb nog wat paarse en roze restanten die ook nog gesmolten moeten worden. Ik dacht dat je een rare ondefinieerbare kleur zou krijgen als ik alles in 1 pan zou gooien dus nu iets meer werk maar wel mooie kaarsen. Nouja, dat hoop ik dan maar.

Morgen zal het vast allemaal goed genoeg zijn uitgehard om de pakken te verwijderen.

Week van de techniek

Deze week was het de week van de techniek. Ik ben maandag met de klas van Daan meegeweest naar het ROC waar de kinderen een rondleiding hebben gekregen door de school en waarna ze een windwaaiertje op zonne-energie konden maken. Hoewel dit natuurlijk pas een school is voor na de middelbare, was het erg leuk om eens een kijkje te nemen in de toekomst maar was is het een enorme leerfabriek zeg.

Alle kinderen kregen een gereedschapskoffertje toen we naar huis gingen. Op school kregen ze nog een paar papieren mee waaronder een blad met bonnetjes. Vandaag konden ze deze bonnetjes inleveren bij diverse bedrijven in de techniek en kregen daarbij een stuk gereedschap om het koffertje mee te vullen.

Ik dacht nog, dat doen we even snel dus iets na 10 uur stonden we bij het eerste bedrijf maar niks even snel wat gereedschap ophalen maar er was een hele rondleiding door het bedrijf georganiseerd, een speurtocht uit geschreven en Daan kon op de foto met een rallytruck uit de Dakarrally. Bij andere bedrijven kon hij een kijkje nemen in het installatievak, een pennenbakding maken of proberen om in uit een beveiligde ruimte een Ipod te jatten. Degene die dat lukte, mocht hem meenemen naar huis maar helaas voor de kinderen, bleek de ruimte te goed beveiligd en daarom zou ie na afloop van de dag, worden verloot.

Na een uur of 3, waren we bij alle 5 de bedrijven langs geweest en konden we naar huis met een royaal gevuld koffertje. Hij heeft nu 3 schroevendraaiers, een hamer, een kombinatietang, een waterpomptang, de nodige pennen en potloden, een rolmaatje en een rekenlineaal en een flinke buik vol snoepjes, koekjes, ijs, cola en ander lekkers.

We vonden het erg leuk om eens een kijkje te nemen achter de schermen bij diverse bedrijven om zo eens te snuffelen aan alles wat met techniek te maken heeft. Nu duurt het nog wel even voordat Daan een keuze moet maken want hij zit nog maar in groep 7. Eerst maar eens de basisschool doorlopen dus ;)

5 maanden

Vandaag is het al weer 5 maanden geleden dat Jelle zacht en ongemerkt ons verliet.
Een paar dagen geleden, stapte ik tegen 20 uur uit de auto en zei tegen Kim (ze had zwemles gehad en Daan training) kijk eens naar boven er zijn een heleboel sterretjes in de lucht. Ze riep enthousiast: Oh allemaal Jelle's en samen met Daan zocht ze de mooiste en helderste ster uit. Dat moest vast en zeker het sterretje van Jelle zijn.

Sterrenhemel, sterrenkind

heel ver weg van ons

Ergens ver, daar ben jij

wacht jij daar op ons

Wil jij voor je broers en zussen zorgen

een beschermengeltje voor ze zijn

Sterrenhemel, sterrenkind

heel even was je hier

voor altijd straal jij nu daar boven

maar kom je af en toe nog even langs

lief Hemelkindje

Kleurige zondag

Al struinend over pinterest, kwam ik onlangs een recept tegen om zelf klei te maken. Nu wordt er door de 2 kleintjes behoorlijk wat afgekneed, gerold en uitgestoken en ook net zo vaak wordt er klei weggegooit omdat het hard is geworden of op de grond viel en vies was geworden.

In eerste instantie was ik nogal sceptisch want het wilde nog niet echt een kleiige substantie worden, ik had ook een beetje te veel in 1 keer gemaakt waardoor ik het slecht kon roeren maar uiteindelijk heb ik het recept een beetje aangepast en maakte ik vanmiddag 7 kleuren klei.

Je hebt nodig:

120 gram bloem
40 gram zout (ja echt 40 gram!!)
175 ml water

1 eetlepel zonnebloemolie

2 theelepeltjes cream of tartar (ook wel wijnsteen genoemd en te koop bij de beter gesorteerde bakwinkel, mss ook wel op andere plaatsen)

Voedingskleurstof

Evt. een beetje aroma, ik heb vanille-aroma gebruikt maar eigenlijk ruikt het zonder ook wel lekker

Als eerste weeg je de droge bestanddelen af en gooit dat in een pannetje. Dan de olie en het water erbij gooien en goed roeren. Klein vlammetje of lage kookplaat.

 

Als je een mooi papje hebt, kun je de kleurstof er bij doen, nu roer je het er nog makkelijk doorheen, straks wordt ie stijver en gaat het wat lastiger

Na een minuutje ofzo, merk je dat het wat lastiger wordt om te roeren, het begint in te dikken. Goed blijven roeren

De klei is klaar als het aan je lepel blijft plakken en je het niet meer ziet glanzen

Nu laat je het afkoelen op een stukje bakpapier, maak je je pan en lepel klaar voor de volgende kleur en begin je opnieuw met een ander kleurtje erdoor.

Als je tweede bal klei klaar is, is de eerste ver genoeg afgekoeld om nog even goed door te kneden, Ik deed dit op een aanrecht met nog wat bloem erop zodat het er niet aan vast plakt.

Nu heb je ruim 300 gram eigen gemaakte klei. In een zipzakje zou je het zeker een jaar kunnen goedhouden. Als ie te droog is, met wat olie weer soepel kneden, te plakkerig doe je er nog wat bloem bij.

Het originele recept heb ik hier vandaan

Even bijkletsen

Het is al weer enige tijd geleden dat er een logje van mijn hand verscheen. Er zijn veel dingen gebeurd de laatste tijd. Ik kan niet over alle dingen uitwijden hier op het internet natuurlijk maar er is nog genoeg om wel te vertellen :)

Zo wilde Kim enorm graag op zwemles maarja, ze was nogal angstig onder de douche en da's niet erg handig om je af te spoelen na het zwemmen. Zo bedacht ze daarom dat het zwembad voor haar wel een bad kon maken maar nadat we samen hadden afgesproken dat we samen eerst thuis zouden oefenen met douchen en ik haar zou opgeven voor zwemles als dat zou lukken, stapte ze na een paar weken ineens uit eigen initiatief onder de douche om daarna de wijze woorden te spreken: Nu kun je mij wel opgeven :)

De wachtlijst zou ongeveer 4-5 maanden zijn dus begin januari haar opgegeven en gezegt dat ze dan ongeveer aan de beurt zou zijn als papa zou beginnen met het grasmaaien in de wei en als de koeien weer buiten kunnen lopen. Groot was dan ook de verrassing dat ze 3 weken later al kon beginnen. Wel heel snel, ze is nog niet eens zo heel lang 4 maar nu is het ook wel lekker want ze hoeft nu namelijk alleen nog maar de ochtenden naar school en is zo nu en dan nog lekker een dagje thuis om bij te komen

Ze vind het wel spannend, dat zwemmen. Ze was ook een beetje boos want zo riep ze: er loopt allemaal water in mijn gaten. Ze bedoelde dus dat ze steeds water in haar oor heeft. Ik heb nu dus dopjes gekocht, hoop dat deze werken anders moet ik ze op maat laten maken en die zijn toch eigenlijk wel erg duur. €35 per stuk ofzo las ik ergens op internet

Ik had haar een zwemtas van eigen hand èn een nieuw badpak beloofd en dat kon ik dus 2 dagen realiseren. Gelukt hoor dus nu gaat ze 2 keer in de week 25 minuten zwemmen en omdat ze van half 6 tot 6 zwemt èn ook op maandag mag, hoef ik maar 1 keer te rijden want Daan polo't op maandag van 6-7 in hetzelfde zwembad. Lange zit maar ik hoef er niet extra voor heen en weer te rijden en ik kan in die 2 uur dat ik dan in het zwembad zit, mooi verder met mijn regenboogdekentje dat ik voor Kim aan het haken ben

Count your blessings

Ergens op internet is een hoekje met een superfijn forum waar ik best wel actief meeschrijf. Een van de onderwerpen in een beslotener gedeelte van dat forum gaat over de mooie dingen van het leven. Count your blessings dus. Want hoe donker het ook moge zijn, er zijn ook veel mooie momenten om van te genieten. Kleine momenten die gauw over het hoofd gezien worden maar die zeker niet onopgemerkt mogen blijven.

Woensdag hadden we een afspraak om een monumentje voor Jelle te laten maken. Na een uiterst brutale stenenboer die ik dinsdagavond aan de telefoon had, was dit bedrijf zeer prettig om te komen. We hadden zelf al een en ander op papier gezet wat we graag willen en ik had met photoshop al een eerste opzet gemaakt. We willen zijn geboortekaartje gebruiken voor zijn grafsteentje en de man waar we mee gesproken hebben, gaat contact opnemen met het bedrijf waar we het kaartje uitgezocht hadden, om te vragen of er iets van copyright op rust en of we dat mogen gebruiken. We hebben ook met de kunstenares gesproken die het in glas gaat emailleren en hoewel het een plaatje is met veel kleur en detail, gaat zij (als we inderdaad toestemming hebben gekregen om het plaatje te gebruiken) alles op alles zetten om het zo mooi mogelijk te maken. Natuurlijk willen we eigenlijk helemaal geen grafmonumentje maken voor ons kindje, het is niet anders maar ik heb een goed gevoel bij dit bedrijf en hoop echt dat ze een mooi plekje voor Jelle kunnen maken. Feit is wel dat het hier soepkippeweer was, van dat donkere koude bewolkte weer maar in Barneveld scheen de zon.

Gister ben ik met de 2 kleintjes nog even bij Jelle geweest, Kim had een mooie kaars uitgezocht en die wilde ze er heen brengen. Nadat wij het vlammetje opnieuw aanstaken, hebben we met z'n drietjes een sneeuwpop gemaakt en die bij Jelle neergezet. Het zonnetje begon door te breken, waterig en bleek maar wel een zonnetje. Samen sneeuw gerolt tot een klein popje van wit spul. Jammer dat de steentjes als oogjes niet bleven zitten maar toch overduidelijk een sneeuwpopje :-) Daarna begon Ties de sneeuw omhoog te gooien, voor in de bomen maar natuurlijk kan een ventje van 2 jaar, geen sneeuw gooien in bomen die er misschien al wel 50 jaar staan. Leuk vond ie het wel dus hebben we met z'n drietjes nog sneeuw omhoog gegooit omdat het gewoon zo leuk naar beneden valt en ik prijs me rijk met kinderen die op deze manier samen willen spelen met hun babybroertje dat daar zo raar begraven ligt, hem aaien en handkusjes geven als we weggaan.

Ik kan genieten als ik naar buiten kijk waar de kinderen in de sneeuw spelen en elkaar op de slee vooruit trekken, sneeuwballen gevechten houden. Dik ingepakt met de bezem door de tuin om te vegen want papa doet dat ook.

Waar ik ook blij mee ben is het fijne gezin dat we samen vormen. Het verdriet om Jelle wordt door iedereen op een andere manier verwerkt maar we doen het samen. Ja de omstandigheden zijn verdrietig, zwaar en heftig maar samen gaan we er helemaal uitkomen en dat is toch echt iets om te koesteren.

Bezigheidstherapie

Alle gebeurtenissen van de afgelopen maanden hebben er behoorlijk ingehakt. Ik moet bezig blijven om niet telkens aan Jelle te blijven denken. Zo lang ik iets aan het doen ben, gaat het redelijk maar als ik even niks om handen heb, slaat het piekeren genadeloos toe. En dat is niet erg, dat moet, dat is goed maar liever niet de hele dag ;)

Ik heb een hele lading stofjes gekocht de laatste tijd en de naaimachine en locker hebben heel wat uurtjes gerateld de laatste weken. Ik maakte dit weekend in een turbotijd 4 truien voor de jongste 2 en vanmiddag even een rokje voor Kim.

Een aantal maanden geleden kreeg ik van een tante van mij, een reststukje gebreide stof. Daar maakte ik dit truitje voor Ties van. Hij heeft hem nu al 2 dagen aan en vind hem erg mooi geworden. Ook lekker warm en nu ze voorspellen dat het wat kouder gaat worden, komt dat truitje vast goed van pas :)

Hier mijn productie van het afgelopen weekend. Die blauwe, is een beetje slecht te zien maar dat zijn leeuwtjes. Ook voor Ties. Die 2 rode truitjes zijn voor Kim en daar staan aardbeitjes op. Op het ene shirtje streek ik van flockfolie een aardbei op.

Van de aardbeienrestjes maakte ik vandaag nog een Lara lummelrock maar die staat nog niet op de foto. Is ook niet helemaal mooi geworden, mijn naaimachine had even een vlaag van verstandverbijstering en stikte niet zo fijn waardoor de rokzak voorop wat rimpelde. Ik had niet zo heel veel zin om het los te tornen en ben gewoon verder gegaan want 10 cm verderop deed ie weer normaal. Net nog even snel de zoom er in gemaakt want Kim wil hem morgen samen met het aardbeienshirt morgen aan naar school dus een foto moeten jullie maar even te goed houden.

Verder is mijn to-do lijstje nogal lang

Kim wil nog wat rokjes hebben
Ties moet broeken hebben (en wil dat ik een jurk voor hem maak ;) )
Een paar tricotjurkjes/rokken voor mezelf te maken,
Truitjes voor mezelf
Bloesjes voor Laura
Een onbag van het laatste stukje doek waar mijn wompat van gemaakt is
Ik wil een tweede exemplaar maken van het pakje dat Jelle aan heeft

Gelukkig lijkt mijn stoffenvoorraad onuitputbaar, zijn de machines klaar om te locken en stikken maar tijd hè, een patroon voor tijd, dat heb ik nog niet gevonden :D